کشور مان ایران کشوری با قدمت کهن ، فرهنگی غنی است که با داشتن اقوام مختلف ، ادیان و مذاهب چندگانه و فرهنگ متنوع جلوه ای زیبا از همدلی و شکوه را در قرون مختلف به نمایش گذاشته است ، در این مقاله به مزایای این تکثر و موانع توسعه به واسطه نکته متعصبانه به برخی از مولفه های محلی به جای تعصب به منافع منطقه و ملی آن هم از نوع هوشمندانه و با آکاهی می پردازیم .
مقدمه
رسانه خبری تحلیلی وطن (watan.ir)؛انتخابات نمایندگی مجلس نه تنها نقش مهمی در تعیین سرنوشت یک کشور و جامعه دارد، بلکه می‌تواند راهی برای توسعه و رشد منطقه باشد. اما در بسیاری از موارد، تعصب محلی ، منطقه ای، طایفه ای ، مذهبی و قومی می‌تواند به چالش‌هایی در این فرآیند منجر شود. این مقاله به بررسی تأثیرات تعصبات صرفا طایفه ای ، مذهبی و قومی در انتخابات نمایندگی مجلس می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این تعصبات می‌توانند باعث شوند کاندیداهای لایق به مقام نمایندگی مردم نرسند و توسعه منطقه به خطر بیفتد.
بدون شک، انتخابات نمایندگی مجلس باید بر اساس استعدادها، صلاحیت‌ها و برنامه‌های کاندیداها صورت گیرد. اما وقتی تعصبات صرف مذهبی ، طایفه ای و قومی بر این فرآیند تأثیر می‌گذارد، انتخابات به شکلی تغییر می‌کند که نمایندگانی که به درستی و با صلاحیت به منافع عمومی پاسخ می‌دهند، به مجلس نمی روند و توسعه منطقه به معنای واقعی کلمه تحقق نمی‌یابد.
تعصب طایفه ای ، محلی ،مذهبی و قومی در انتخابات می‌تواند به چندین شکل تأثیر منفی داشته باشد:
1. تحت تأثیر تعصبات محلی ، زبانی ، مذهبی و قومی، انتخابات به یک میدان جنگ تبدیل می‌شود و به جای بررسی صلاحیت‌ها و برنامه‌ها، اولویت به عضویت در گروه مذهبی یا قومی مربوطه داده می‌شود. در این صورت، نمایندگانی که قدرت اجرایی و توانمندی‌های مورد نیاز را ندارند، به راحتی به مجلس می روند.
2. تعصب ، محلی ، زبانی ، مذهبی و قومی می‌تواند باعث تشدید تقسیمات اجتماعی و به وجود آمدن جامعه‌ای دوقطبی شود. در این حالت، توسعه برابر در مناطق مختلف کشور به‌طور عمده تحت تأثیر قرار می‌گیرد و مناطقی که نمایندگان لایق ندارند، به تدریج از توسعه محروم می‌شوند.
3. تعصب محلی ، زبانی ، مذهبی و قومی می‌تواند به رای‌گیری فرعی و غیرمنطقی منجر شود. افراد ممکن است به عنوان نمایندگان خود، کسانی را انتخاب کنند که تنها به اعتبارات مذهبی یا قومی توجه می‌کنند، بدون آنکه به منافع و نیازهای واقعی جامعه توجه کنند. این می‌تواند منجر به عدم حضور نمایندگانی با دیدگاه گسترده و برنامه‌های توسعه‌ای قوی در مجلس شود.
4. تبعیض منطقه‌ای: تعصب محلی ، زبانی ، مذهبی و قومی می‌تواند به تبعیض منطقه‌ای منجر شود. زمانی که تصمیم‌گیری‌ها و رای‌گیری‌ها براساس تعصبات قومی یا مذهبی انجام می‌شود، تمایل به حمایت از نمایندگانی که از همان قومیت یا مذهب خاصی هستند بیشتر می‌شود. این می‌تواند منجر به نادیده گرفتن نیازها و مشکلات مناطق دیگر و تمرکز بر منافع مناطق خاص شود. این نوع تبعیض منطقه‌ای می‌تواند باعث ناپایداری اجتماعی و اقتصادی در مناطق محروم شود.
5. کاهش توسعه و رشد: تعصب محلی ، طایفه ای ، زبانی ، مذهبی و قومی می‌تواند به کاهش توسعه و رشد منطقه‌ای منجر شود. زمانی که نمایندگان براساس تعصبات مذهبی یا قومی انتخاب می‌شوند، ممکن است نمایندگان منتخب نتوانند به طور کامل به تمامی نیازها و مشکلات منطقه پاسخ دهند. عدم توجه به برنامه‌ها و صلاحیت‌های نمایندگان وتصمیم‌گیری براساس تعصبات مذهبی و قومی می‌تواند باعث تحت‌تأثیر قرارگیری منطقه‌ها در حوزه‌هایی مهم مانند توسعه اقتصادی، بهبود زیرساخت‌ها، آموزش و بهداشت عمومی و سایر زمینه‌های مهم شود. این می‌تواند منجر به کاهش رشد و توسعه مناطق متضرر شود و تفاوت‌های منطقه‌ای را تشدید کند.
روش‌های مقابله با تعصب مذهبی و قومی در انتخابات:
1. افزایش آگاهی عمومی: برگزاری برنامه‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی درباره مفهوم انتخابات، اهمیت صلاحیت‌ها و قابلیت‌ها در انتخاب نمایندگان می‌تواند به کاهش تعصب مذهبی و قومی کمک کند.
2. تشدید نظارت و حمایت: فرآیند انتخابات باید تحت نظارت صادقانه و شفافیت بالا قرار گیرد. نظارت از سوی سازمان‌های مربوطه و رسانه‌ها می‌تواند تأثیر تعصب را کاهش دهد.
3. ارتقاء فرهنگ سیاسی: ترویج فرهنگ سیاسی سازنده و آموزش مهارت‌های ارزیابی برنامه‌ها و صلاحیت‌های نمایندگان می‌تواند به اهمیت محوریت عملکرد و توانمندی‌های نمایندگان تأکید کند.
نقش جوانان
1. تحقیق در مورد بهترین کاندیدا بر اساس عملکرد گذشته و برنامه های آینده: جوانان می توانند با مطالعه در مورد گذشته کاندیدا و بررسی برنامه های توسعه ای وی، بهترین انتخاب را جدا از مذهب و قومیت وی داشته باشند. ضمن اینکه درخواست ها برای ملاقات رو در رو و سوال از وی نیز می تواند به انتخاب کمک کند.
2. آگاهی و آموزش: جوانان می‌توانند با افزایش آگاهی و آموزش درباره اهمیت تعدیل و تحمل نظرات مختلف، ترویج ارزش‌های تعاون و همبستگی بین اقوام و اعتقادات مختلف را ترویج کنند. آموزش در مدارس، دانشگاه‌ها و سایر فضاهای آموزشی، ارایه اطلاعات صحیح و بی‌طرفانه درباره مسائل سیاسی و اجتماعی و تحکیم فهم درست درباره ارزش‌های چندفرهنگی و تعدیلی می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
3. مشارکت سیاسی: جوانان می‌توانند به عنوان فعالان سیاسی درگیر شده و از طریق عضویت در احزاب یا گروه‌های مدنی، ترویج ارزش‌های تعدیلی و اجتماعی در سیاست را بر عهده بگیرند. شرکت در انتخابات، تشکیل گروه‌های جوانان سیاسی و فعالیت در این حوزه می‌تواند به جهت‌گیری سیاسی جامعه به سمت تعصبات کمتر و همکاری بیشتر کمک کند.
4. رسانه‌های اجتماعی: جوانان می‌توانند از طریق استفاده مؤثر از رسانه‌های اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی، پیام‌های ترویج صلح، تعاون و تعدیل را منتشر کنند. آنها می‌توانند به عنوان نمونه‌های الهام بخش برای سایر جوانان عمل کنند و ارزش‌های تعدیلی را به اشتراک بگذارند.
5. مشارکت در گفتمان عمومی: جوانان می‌توانند در گفتمان عمومی شرکت کنند و بحث و گفتگوهای سازنده را درباره مسائل سیاسی و اجتماعی پیش ببرند. آنها می‌توانند با انتشار نظرات و دیدگاه‌های متعادل و سازنده، اثرگذاری بر نگرش‌ها و تفکرات دیگران داشته باشند.
6. ترویج فرهنگ گفتمان باز: جوانان می‌توانند ترویج فرهنگ گفتمان باز و گوش دادن به نظرات دیگران را به جامعه آموزش دهند. آنها می‌توانند به دیگران نشان دهند که تعصبات قومی و مذهبی می‌توانند با گفتگو، درک متقابل و رویکردهای سازنده تسکین یابند.
7. مدیریت تضادها: جوانان می‌توانند نقش مهمی در مدیریت تضادها و کاهش تقابلات قومی و مذهبی در انتخابات داشته باشند. آنها می‌توانند در فضاهای مختلف اجتماعی و جامعه‌ای مدنی فعالیت کنند و پلی بین گروه‌ها و اقوام مختلف ایجاد کنند تا تفاهم و همبستگی بین افراد را تقویت کنند.
نتیجه‌گیری
تعصب مذهبی و قومی در انتخابات نمایندگی مجلس می‌تواند به چالش‌های جدی برای تعیین نمایندگان لایق و توسعه منطقه منتهی شود. برای مقابله با این تعصبات، نیازمند افزایش آگاهی عمومی، تشدید نظارت و حمایت، و ارتقاء فرهنگ سیاسی هستیم. با ایجاد فرآیندی شفاف، عادلانه و بر اساس صلاحیت‌ها و برنامه‌های کاندیدا می توان بهترین انتخاب را انجام داد.
